سوره الانبیاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
'Inna Al-Ladhīna Sabaqat Lahum Minnā Al-Ĥusná 'Ūlā'ika `Anhā Mub`adūna
101(اما) كسانى كه از قبل، وعده نيك از سوى ما به آنها داده شده [مؤمنان صالح] از آن دور نگاهداشته مى‌شوند.
Lā Yasma`ūna Ĥasīsahā Wa Hum Fī Mā Ashtahat 'Anfusuhum Khālidūna
102آنها صداى آتش دوزخ را نمى‌شوند؛ و در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعم هستند.
Lā Yaĥzunuhumu Al-Faza`u Al-'Akbaru Wa Tatalaqqāhumu Al-Malā'ikatu Hādhā Yawmukumu Al-Ladhī Kuntum Tū`adūna
103وحشت بزرگ، آنها را اندوهگين نمى‌كند؛ و فرشتگان به استقبالشان مى‌آيند، (و مى‌گويند:) اين همان روزى است كه به شما وعده داده مى‌شد!
Yawma Naţwī As-Samā'a Kaţayyi As-Sijilli Lilkutubi Kamā Bada'nā 'Awwala Khalqin Nu`īduhu Wa`dāan `Alaynā 'Innā Kunnā Fā`ilīna
104در آن روز كه آسمان را چون طومارى در هم مى‌پيچيم، (سپس) همان گونه كه آفرينش را آغاز كرديم، آن را بازمى‌گردانيم؛ اين وعده‌اى است بر ما، و قطعا آن را انجام خواهيم داد.
Wa Laqad Katabnā Fī Az-Zabūri Min Ba`di Adh-Dhikri 'Anna Al-'Arđa Yarithuhā `Ibādiya Aş-Şāliĥūna
105در «زبور» بعد از ذكر (تورات) نوشتيم: «بندگان شايسته‌ام وارث (حكومت) زمين خواهند شد!»
'Inna Fī Hādhā Labalāghāan Liqawmin `Ābidīna
106در اين، ابلاغ روشنى است براى جمعيت عبادت‌كنندگان!
Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Raĥmatan Lil`ālamīna
107ما تو را جز براى رحمت جهانيان نفرستاديم.
Qul 'Innamā Yūĥá 'Ilayya 'Annamā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Fahal 'Antum Muslimūna
108بگو: «تنها چيزى كه به من وحى مى‌شود اين است كه معبود شما خداى يگانه است؛ آيا (با اين حال) تسليم (حق) مى‌شويد؟ (و بتها را كنار مى‌گذاريد؟)»
Fa'in Tawallawā Faqul 'Ādhantukum `Alá Sawā'in Wa 'In 'Adrī 'Aqarībun 'Am Ba`īdun Mā Tū`adūna
109اگر باز (روى گردان شوند، بگو: «من به همه شما يكسان اعلام خطر مى‌كنم؛ و نمى‌دانم آيا وعده (عذاب خدا) كه به شما داده مى‌شود نزديك است يا دور!
'Innahu Ya`lamu Al-Jahra Mina Al-Qawli Wa Ya`lamu Mā Taktumūna
110او سخنان آشكار را مى‌داند، و آنچه را كتمان مى‌كنيد (نيز) مى‌داند (و چيزى بر او پوشيده نيست)!
Wa 'In 'Adrī La`allahu Fitnatun Lakum Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin
111و من نمى‌دانم شايد اين آزمايشى براى شماست؛ و مايه بهره‌گيرى تا مدتى (معين)!
Qāla Rabbi Aĥkum Bil-Ĥaqqi Wa Rabbunā Ar-Raĥmānu Al-Musta`ānu `Alá Mā Taşifūna
112(و پيامبر) گفت: «پروردگارا! بحق داورى فرما (و اين طغيانگران را كيفر ده)! و پروردگار ما (خداوند) رحمان است كه در برابر نسبتهاى نارواى شما، از او استمداد مى‌طلبم!»
سوره الفجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ به سپيده دم سوگند،
Wa Layālin `Ashrin
2و به شبهاى دهگانه،
Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri
3و به زوج و فرد،
Wa Al-Layli 'Idhā Yasri
4و به شب، هنگامى كه (به سوى روشنايى روز) حركت مى‌كند سوگند (كه پروردگارت در كمين ظالمان است)!
Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin
5آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمى براى صاحبان خرد نيست؟!
'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin
6آيا نديدى پروردگارت با قوم «عاد» چه كرد؟!
'Irama Dhāti Al-`Imādi
7و با آن شهر «ارم» با عظمت،
Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi
8همان شهرى كه مانندش در شهرها آفريده نشده بود!
Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi
9و قوم «ثمود» كه صخره‌هاى عظيم را از (كنار) دره مى‌بريدند (و از آن خانه و كاخ مى‌ساختند)!
Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi
10و فرعونى كه قدرتمند و شكنجه‌گر بود،
Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi
11همان اقوامى كه در شهرها طغيان كردند،
Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda
12و فساد فراوان در آنها به بار آوردند؛
Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin
13به همين سبب خداوند تازيانه عذاب را بر آنان فرو ريخت!
'Inna Rabbaka Labiālmirşādi
14به يقين پروردگار تو در كمينگاه (ستمگران) است!
Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani
15اما انسان هنگامى كه پروردگارش او را براى آزمايش، اكرام مى‌كند و نعمت مى‌بخشد (مغرور مى‌شود و) مى‌گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است!»
Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani
16و اما هنگامى كه براى امتحان، روزيش را بر او تنگ مى‌گيرد (مأيوس مى‌شود و) مى‌گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است!»
Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma
17چنان نيست كه شما مى‌پنداريد؛ شما يتيمان را گرامى نمى‌داريد،
Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni
18و يكديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمى‌كنيد،
Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan
19و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع كرده مى‌خوريد،
Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan
20و مال و ثروت را بسيار دوست داريد (و بخاطر آن گناهان زيادى مرتكب مى‌شويد)!
Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan
21چنان نيست كه آنها مى‌پندارند! در آن هنگام كه زمين سخت در هم كوبيده شود،
Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan
22و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند،
Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá
23و در آن روز جهنم را حاضر مى‌كنند؛ (آرى) در آن روز انسان متذكر مى‌شود؛ اما اين تذكر چه سودى براى او دارد؟!
Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī
24مى‌گويد: «اى كاش براى (اين) زندگيم چيزى از پيش فرستاده بودم!»
Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun
25در آن روز هيچ كس همانند او [خدا] عذاب نمى‌كند،
Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun
26و هيچ كس همچون او كسى را به بند نمى‌كشد!
Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu
27تو اى روح آرام‌يافته!
Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan
28به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است،
Fādkhulī Fī `Ibādī
29پس در سلك بندگانم درآى،
Wa Adkhulī Jannatī
30و در بهشتم وارد شو!
